نکات مهم در کابل کشی سیستم اعلام حریق
نکات مهم در کابل کشی سیستم اعلام حریق
نکات مهم در کابل کشی سیستم اعلام حریق
کابل کشی سیستم اعلام حریق:
نصب و استقرار تجهیزات سیستم اعلام حریق طبق استاندارد BS5839 و کابل کشی نیز طبق استاندارد BS6207 انجام میگیرد.به طور کلی میتوان سیم های مدار اعلام حریق را به دو گروه تقسیم کرد و با توجه به خصوصیات هر گروه، کابل مناسب باآن را به کار برد:
گروه یک:
کابل هایی که بعد از آشکار شدن حریق، استفاده نمی شود، مانند کابلهای دتکتور ها و شستی ها.
گروه دو:
کابل هایی که بعد از کشف حریق استفاده میشود مانند کابل های منبع تغذیه و آژیر هاو چراغ ها در حالت کلی میتوان برای هر دو گروه، کابل 1.5 میلیمتر مربع با روپوش و عایق پروتودور استفاده کرد ولی در مکان هایی که امکان ضربه یا ساییدگی و جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد، باید از کابل ها محافظت مکانیکی کرد.
کابل کشی سیستم های عادی به صورت رادیال یا خطی و کابل کشی سیستم های هوشمند به صورت حلقوی انجام می گیرد. در انتهای مسیر زون ها همیشه یک مقاومت موازی با خط که مقدار آن معمولا 4.7 یا 6.8 کیلو اهم است متصل میکنندیا از واحد انتهای خط AEOL استفاده مینمایند.
برای حفاظت سیم آژیر ها و چراغ ها باید آنها و چراغ ها باید آنها را داخل دیوار زیر حداقل 12 میلیمتر گچ به صورت توکار گذاشت. کابل های اعلام حریق باید جدا از سایر کابل های ، سیم کشی شوند.
تست کابل ها توسط اهم متر انجام می شود، در صورت استفاده از مگا اهم سنج باید تمام تجهیزات اعم از دتکتور، آژیر، کنترل پنل و ... را در مدار باز کرد تا ولتاژ تست به آنها آسیب نرساند.